Een lekker dagje met een muzikaal einde

11 juli 2019 - Saint-Girons, Frankrijk

De camping had geen broodjesservice, dus bestond ons ontbijt uit een mueslireep, banaan, sinaasappel en vruchtendrank. Spulletje weer aan de fiets gehangen en op weg. Het hobbelt wat op en neer en na 15 km kwamen we een epicerie tegen, maar die had geen pain chocolat of croissant, dus doorfietsen maar. We komen nog een leuke manier van graffiti tegen langs de weg, waar rollen stro tot gezichten zijn omgetoverd. Na 20 km de volgende epicerie, zelfde verhaal. Dan toch maar een gewone pain gekocht en een zak pain chocolat. De route is aardig, maar ook niet meer dan dat na de spectaculaire dag van gisteren. In Mane drinken we koffie. Dan mogen we een tijdje langs de rivier Salat fietsen. Stroomopwaarts weliswaar, maar wel grotendeels vlak. Een paar keer moet je dan even klimmen naar een plaatsje. Hoogtepunt zou moeten zijn volgens ons routeboekje St Lizier. Een enorme nare klim naar boven van 500 m 14%. Boven een aardig dorpje, en een aardige kerk met een mooie binnenplaats. Maar wij begrijpen niet waar de auteur van ons routeboekje zo enthousiast over doet. Bovendien kunnen we de beloofde winkel nergens vinden. Gelukkig heeft Erik gezien dat de camping een snack service heeft en ’s ochtends brood verkoopt. We gokken het er dus maar op. We krijgen nog een heftige klim voor de kiezen en of het nu aan ons ligt, maar we zijn zeker net zo moe als gisteren. De camping is een heus vakantiepark. Voor 3/4 volgezet met tenthuisjes en stacaravans. Er is een mooi zwembad en inderdaad een campingrestaurant. We zijn heeeel dorstig, dus eerst wordt er een lekker koel drankje genuttigd. Tssssssssss klinkt het als het naar binnen glijdt. Nadat we het tentje weer hebben opgezet, maar even lekker zwemmen. We treffen het verder helemaal, want ’s avonds is er een ‘markt’ met lokale producten. Welgeteld drie tentjes staan er, maar wij scoren twee koeken en 6 eitjes voor morgen. Bovendien hebben we nog een leuk gesprek met een van de marktlui, een jonge vent die uit Nieuw Zeeland komt. We eten een lekker hamburgermenu en ’s avonds treedt de band ‘Bloody Cherry” voor ons op. Helaas voor de band tellen wij 15 man publiek en 6 man personeel. De drieman’s formatie speelt nog wel leuk lekker oude nummers die deze twee oude rockfans wel weten te waarderen., dus terwijl we dit blog typen genieten wij van het optreden. Oh ja, het was vandaag weer heerlijk weer, 27 graden en een lekker zonnetje.  

Foto’s