Wat een miezer!

Vejle – Middelfart 52 km

Het regent, een vervelende dikke miezer. We draaien ons nog een keertje om en doezelen nog wat. Als het rond half negen wat beter lijkt te worden, staan we op. Erik haalt brood bij de bakker. Dan begint het toch weer te miezeren en ontbijten we in de tent. Na het ontbijt pakken we in en voor het eerst deze vakantie gaat op onze laatste fietsdag de tent kletsnat mee. Om half elf fietsen we de camping af. Vejle wil architectuurstad zijn en bezit ook een paar mooie bijzondere gebouwen. Als we Vejle uit rijden mogen we aan de andere kant van Vejle fjord fietsen. Tegengesteld aan gisteren dus en nu ook de wind in de rug. Maar helaas waait het nu niet hard meer. Eerst fietsen we vlak langs het water onder de hoge brug door die het Vejle fjord overspand. Daarna draaien we weg van het fjord en krijgen een hele pittige klim van 2 km met stijgingspercentages van soms 12%. Bij Brejningstrand komen we terug aan de kust en bij de haven kunnen we even koffiedrinken onder een overkapping. Verder is er niets open, maar de havenmeester komt vertellen dat we wel van het toilet gebruik mogen maken en geeft ons de code. Wat een aardige man. Nu volgt een mooi stuk over een smal bospad, maar met de miezer kunnen we er niet echt van genieten. Wel is de wind inmiddels iets meer aanwezig en we kunnen daardoor aardig doorfietsen. Om half twee komen we in Fredericia. We fietsen nog even het centrum binnen, maar al gauw komen we tot de conclusie dat we naar onze auto in Middelfart willen. We besluiten om niet meer de tent op te zetten in deze regen. De laatste 10 km van onze reis worden overbrugd en onze auto staat gelukkig nog steeds op de plek waar we hem drie weken geleden hebben achtergelaten. Gelukkig is het even droog, dus we eten onze broodjes op en kleden ons om. Om half vier rijden we weg uit Middelfart. De reis verloopt voorspoedig tot Hamburg. We hadden onderweg wel wat borden gezien over een afgesloten weg, maar meestal geeft de navigatie dat dan wel aan. Nu niet en uiteindelijk blijkt dat we niet door de Elbetunnel kunnen. We mogen nu dwars door het centrum van Hamburg naar de Elbebrucke. Het kost ons drie kwartier, maar we hebben wel Hamburg gezien! Eigen schuld dikke bult. Hadden we ons maar beter moeten verdiepen in de situatie. Onderweg stoppen we nog een keer voor wat eten en drinken en om tien uur stappen we uit in Olst.

Al met al hebben we weer een mooie reis gemaakt. Heel veel goed fietsweer gehad en bijzonder weinig regen. We hebben onderweg tijd genoeg gehad om het met elkaar te hebben over nieuwe reizen met nieuwe bestemmingen. Dat we fietsen nog steeds erg leuk vinden is wederom duidelijk geworden. We hopen dan ook van ganser harte dat we nog weer eens echt een lange reis kunnen maken. Maar voor nu kijken we terug op een heerlijke reis. Leuk dat jullie ons ook dit keer weer hebben gevolgd en dank voor de leuke reacties die we hebben mogen ontvangen!