Tropenrooster wordt ingevoerd

Er wordt warm weer voorspeld vandaag, dus zijn we vroeg uit de veren. We willen op tijd weg en hebben besloten te fietsen totdat het te warm wordt. Dat kan vandaag ook goed, omdat er met regelmaat campings zijn op onze route. We zitten om 8.30 uur op de fiets en mogen vanaf de camping gelijk een hele steile helling op. De warming up zullen we maar zeggen. De route is erg mooi. We fietsen over hele smalle weggetjes richting Uzerche. Bovendien hebben we na onze eerste ‘wakker wordt’ klim een rustig parcours. Het glooit, zodat we niet steeds het gevoel hebben dat we klimmen en goed van de omgeving kunnen genieten. Op een gegeven moment staat er op 25 meter afstand een ree langs de weg. Die pikken we dan toch maar mooi weer mee. Vlak voor Uzerche letten we niet goed op en fietsen een beetje verkeerd. We komen wel daardoor langs een plek waar je volgens Jannie brood kan kopen voor de lunch. Maar Erik wil daar niets van weten, want die gokt op een lekkere koffiekoek in Uzerche te kunnen scoren. Deze beslissing zou bijna verkeerd uitvallen zou later blijken. Even later dalen we af naar Uzerche gelegen aan de Vezere. Een mooi plaatsje, maar als we naar het oude stadscentrum zijn geklommen moeten we toch maar eens even bij de Toeristinfo vragen waar de bakker is. “Die zijn gesloten meneer, u moet een klimmetje maken naar de andere kant van het stadje’. Er wordt niets gezegd, maar de blikken van Jannie zijn duidelijk: luister de volgende keer maar naar mij! Uiteindelijk wordt het brood en een koffiekoek(je) ingekocht en aan de oevers van de Vezere genuttigd. Dan mogen we over een oude spoorweg 2 km verder. De route gaat daarna op een andere manier naar Saint Jal, maar Erik ziet op de Garmin dat de spoorweg gevolgd kan blijven worden. Dat gokken we dan maar, want dat betekend altijd een geleidelijke klim. De keuze valt goed uit. Het pad is mooi en blijft befietsbaar en zo komen we in Saint Jal. De beloofde winkel ontbreekt dus deze camping gaat het niet worden. Een dorpje verder in Lagrauliere zijn wel een kleine bakker en een Vival en dus besluiten we om 14.00 uur dat de municipal onze overnachtingsplaats wordt. Een klein campinkje met 30 plaatsen en een naast het buitenbad van de gemeente. Hoewel de mussen dood van het dak vallen, gaat het buitenbad pas in juli open. We staan naast een rugbyveld en Jannie droomt dat er vanavond allemaal stoere mannen een wedstrijd komen rugbyen. Maar helaas, haar wens gaat niet in vervulling. Het blijft helemaal stil op het veld. 

Voor de komende dagen houden we het tropenrooster in stand. Dus morgen vroeg op en maar een klein stukje fietsen. We hebben over 30 km een camping gezien aan een riviertje, dus die gaat het worden.