De Pyreneeen in zicht!

Gisterenavond bepaalde niet de natuur, maar het voetbal onze bedrust. Toch stonden we vanochtend om 6 uur op. Er was warm weer voorspeld door de weerman en het routeboekje voorspelde veel klimwerk. Dan is het lekker om in de koelere ochtend te fietsen. Bij de bakker scoren we nog een broodje voor de lunch en dan gaan we op pad. We fietsen vandaag weer echt over een van de pelgrimsroutes naar Santiago. De eerste 14 km mogen we 3x klimmen, maar ook hebben we stukken vlak en kaarsrecht vooruit. Dat lijkt zelfs even op Nederland. Na Moubourguet is het afgelopen met de pret en duiken we weer echt de heuvels in. Wel is het hier erg mooi. We zien een Reeënmoeder met twee bambi’s. Dat is het voordeel van vroeg opstaan. Bij Vidouze hebben we een hele steile klim. De beloning als we boven komen is zicht op de Pyreneeën. Bij Anoye drinken we in de tuin van de pelgrimsherberg koffie. Het is weer erg stil. Het pelgrims seizoen is nog niet echt van start gegaan. Dan fietsen we het laatste stuk naar Morlaas, onze overnachtingsplek vandaag. Op de sobere gemeentecamping zetten we onze tent op. We hebben ideeën om naar Pau te gaan morgen, maar de niet zo prettige camping brengt ons aan het twijfelen. Twee Hollanders die aan het eind van de middag terug komen van hun dagje Pau helpen ons uit de droom: ‘niets bijzonders, zou het niet aanraden’. Dan besluiten we morgen onze laatste route van de pelgrimsroute ‘langs oude wegen’ te fietsen naar Oloron-Sainte-Marie. Van daaruit gaan we via de Kartharen-Baskenroute richting Narbonne.