Van pelgrimsroute naar bedevaartsoord

Zondagochtend en we staan om 7.15 uur naast ons bed. Het miezert een beetje en is verder zwaarbewolkt. Ontbijtje en zorgen dat we nog even brood halen voor de lunch. Stipt om 9.00 uur staan we bepakt voor de Intermarche en halen we een broodje. Dan gaan we op pad voor onze eerste Pyreneeën etappe. Eens kijken hoe het gaat want Jannie haar bilspier speelt nog steeds op. We klimmen uit het dal naar boven om de route op te pakken. De route gaat boven over een bergkam. Helaas is het zicht zo slecht dat alle bergen in de wolken zitten. Het is verder wel een mooi weggetje en er is zekere een of andere tourtocht want we worden steeds begroet door wielrenners. We fietsen evenwijdig met de ‘grote’ bergen en passeren o.a., de Col de Marie Blanque, bekend uit de Tour de France. Zo hoog hoeven wij niet te gaan maar er zitten een aantal pittige klimmetjes in en dan dalen we af naar Arudy. Erik hoopt daar nog een koffiekoek te scoren, maar verder dan een pain chocolat komt hij niet(en dat op zondag!)  Na de koffie aldaar is het iets lichter geworden. We klimmen weer uit het dal en we komen nu op een werkelijk schitterend weggetje. We krijgen steeds nieuwe uitzichten, de ene keer naar links en de andere keer naar rechts. Dit is werkelijk genieten en dat doen we dan ook. Helaas blijven de allerhoogste toppen in het wolkendek, maar het uitzicht is duidelijk beter dan vanmorgen vroeg. In Nay eten we aan de ‘Gave de Pau’ ons broodje en zien en passant nog een visser een forel vangen. Het laatste stuk fietsen we met het idee dat wanneer er een goede camping komt gaan we daar staan, mits er iets te eten valt of er boodschappen gedaan kunnen worden. En zo komen we uiteindelijk bij camping La Foret in Lourdes. We krijgen een leuk plaatsje in het bos en zien de tweede helft van de finale van de dames nog. Daarna eten we op het terras. Jannie haar bilspier heeft het goed vol gehouden vandaag. Morgen naar Lourdes, dan doen we er wat Lourdes water op. Wie weet helpt het?! 20 jaar geleden waren we daar met onze, toen nog jonge, kinderen en caravan en nu zijn we er op de fiets. Toen waren we wel onder de indruk van de trieste stoet van allemaal zieke mensen die we zagen. We zijn benieuwd hoe we dat morgen ervaren.