Je neemt het zoals het komt.

Cadzand-Middelkerke 58 km

Als we wakker worden kijken we eerst of alles droog is gebleven. Er is zoveel water gevallen dat maar moeilijk wegzakt. ’s Ochtens is de camping nog steeds drassig, maar wij hebben alles drooggehouden. Erik maakt de tent droog en Jannie pakt de slaapboel in. We laten dan de tent nog even drogen. Ondertussen ontbijten wij in de huiskamer van de camping. Dan pakken we ook de tent in en zelfs het grondzeiltje gaat uiteindelijk droog mee. Bij Retranchement gaan we ongemerkt de Belgische grens over. We zien dat we in België zijn, doordat gemeentewerkers een heg aan het snoeien zijn. Als eerste komen we in Knokke. Daar heerst een echt maandag gevoel. Grijs en geen vrolijkheid. Vanuit Knokke moeten we door het havengebied van Zeebrugge. Dit is allemaal industrieterrein, dus geen leuk gebied om door te fietsen. Daarna komen we in Blankenberge. Hier fietsen we mooi over de boulevard. In België zijn grote gedeelten van de kust volgebouwd, dus je ziet heel veel flats en appartementengebouwen. Dan komen we in de Haan waar we een mooi lunchplekje vinden. Als we na de lunch weer opstappen begint het te spetteren. Via de Haan gaat het dan naar Bredene en daar houdt het op met zachtjes regenen. We vinden een schuilplek onder een fietsenstalling van een tramstation. Het valt met bakken uit de lucht en het onweert. We schuilen uiteindelijk 1,5 uur voordat het wat rustiger gaat regenen. Dan fietsen we in de regen toch maar verder en gelukkig wordt het even later droog. Het stuk tussen Bredene en Oostende gaat over het strand, onder het duin langs. Bij Oostende mogen we met een veer de ingang naar de zee oversteken. Oostende is de grootste badplaats van België en we kunnen bijna helemaal over de boulevard fietsen. Hier is wat meer gezelligheid nu het vrijwel droog is. Ze hebben al een monument gemaakt voor het gedeukte oranje vertrouwen na gisterenavond.  Het is door het lange schuilen al vijf uur en het wordt tijd dat we een camping zoeken. In Middelkerke vinden we een camping. Het is muisstil bij de ingang. Het is een camping vol stacaravans. We schrijven ons in en de eigenaresse wijst ons het tentenveldje. Dat is helemaal achteraan de camping en wordt via een grote schutting gescheiden met de doorgaande weg. Zo stil als het bij de ingang was, zoveel lawaai is hier.  We vallen in een real live soap met een Frans sprekend Belgisch gezin met drie kleine kinderen. Zij zijn ook vandaag aangekomen en zijn bezig zich te installeren. Heel veel lawaai. Continu schreeuwen naar elkaar. Kortom er gebeurt veel en de andere kampeerders zijn er samen met ons getuige van. De minste camping tot nog toe, maar het is maar voor een nacht en dat is de charme van het fietsen. Je neemt het zoals het komt!