Een bijzonder camping....

Rhodes – Neufgrange 72 km

Een heerlijke nachtrust in de ‘ruhe ecke’, zoals de vrouw van de camping ons plekje noemde. Bij het kleine bakkertje, het enige winkeltje in Rhodes, halen we brood. We fietsen weer naar het kanaal en pakken daar onze route op. Het stuk naar Mittersheim is bijzonder, omdat de sluisjes elkaar steeds opvolgen. Ook ligt het knaal vaak hoger dan de omringende meren. In Mittersheim doen we wat boodschappen en vind Erik een heerlijk taartje. We fietsen verder langs het kanaal. Het is stil. Heel af en toe een bootje en soms een fietser, maar vooral ook heel veel stilte. Op een bankje drinken we koffie en wordt het mooie taartje genuttigd. Helaas heeft Erik een uur later nog een keer 'plezier' van het taartje. Er zit iets in dat enorm op de ingewanden werkt….. Bij Saralbe, de plaats waar de Albe in de Saar stroomt, bekijken we even het stadje, maar dat is niet heel bijzonder. Onderweg komen we nog langs een bunker van de Maginotlinie. In dit deel konden ze net als bij Olst, door middel van dammen het land inunderen. We hebben de wind in de rug en het zonnetje schijnt heerlijk, maar dan op eens worden we overvallen door een bui. Het duurt gelukkig maar kort, maar er zullen er meer volgen deze middag. Vlak voor Sarreguemines verlaten we de route om naar de camping St-Vit te gaan. Daar aangekomen staat er een mooi groot gebouw bij de ingang. Het blijkt een park te zijn met vooral huisjes in allerlei soorten en maten, die iedereen er zelf neer mag zetten. Dus ze zijn allemaal verschillend. Helemaal achteraan is dan ook een deel voor kampeerders met rum 100 plaatsen. Na twee keer aanbellen worden we binnengelaten. De dame verwelkomt ons volledig coronaproef. Alles wordt ontsmet, zelfs onze campingkaart. Geld blijkt niet besmet te zijn, want dat is het enige wat ze zomaar aanpakt. Verder neemt ze de tijd om ons alles uit te leggen. Aan de hand van de plattegrond legt ze uit dat we helemaal achteraan het terrein in het laatste laantje een plaats mogen uitzoeken, daar staan ook picknick banken. De tocht erheen is bijna 1000 meter, zo groot is de camping. Als we aankomen blijken alle, maar dan ook alle toeristische plaatsen leeg te zijn(zie foto). We gaan toch maar keurig in het laatste laantje staan. Het toiletgebouw is geweldig. Het is nieuw en prachtig verzorgd. Voor ons is het dan ook vreemd dat er helemaal niemand staat. Als het spul staat mogen we nog even boodschappen doen. Een venijnige klim heen en terug. Als we liggen uit te rusten van de dag worden we nog even gebeld door Sev. We hebben een gezellig video gesprek. Morgen fietsen we langs de Saar Duitsland binnen.