Door de 'woestijn'

We hadden een relatief lekker koel nachtje. Ontbijtje hadden we gisteren al geregeld en om half negen fietsen we van de wijnboerderij weg. We mogen net als gisteren naar Saint Florent. Daar halen we brood voor de lunch en dan mogen we gaan klimmen. We fietsen vandaag door de ‘Dessert des Agriates’. Een heuse ‘woestijn’. Niet zoals wij ons voorstellen vol met zand, maar een gebied van 160 km2 met een microklimaat. De D81 loopt er dwars doorheen en we moeten daarvoor naar ruim 300 meter hoogte klimmen. De weg gaat heel geleidelijk omhoog en we krijgen prachtige vergezichten. We stoppen met enige regelmaat, maar dat is niet altijd makkelijk, want er gaat best wel wat verkeer over deze weg. Allemaal toeristen die ook naar de ‘dessert’ willen. Jammer dat deze allemaal met de auto gaan, want op de fiets is de belevenis intenser en we wensen iedereen een fiets toe, eventueel een elektrische om makkelijker boven te komen. Als we rond 12 uur over het hoogste punt heen zijn begint het hard te waaien. We hebben er last van met afdalen, maar nog meer wanneer we beneden zijn. We moeten over de drukke ‘rode’ T30 richting I’lle-Rousse. We moeten een heuveltje over om langs de zee te komen, maar het waait windkracht 6 tegen. Dat is een hele kluif, maar we komen uiteindelijk langs de kust. Daar zien we het lange zandstrand waar we later deze middag gaan zwemmen. De camping waar we willen gaan kamperen is opgeheven, maar gelukkig is er 2 km verder weer een camping. We zetten daar ons huis weer op en gaan naar het strand. We zwemmen even in zee en liggen op het strand, maar het strand en de harde wind kunnen ons niet echt bekoren. Geef ons maar een intiem baaitje! We gaan daarom onze  boodschappen doen en terug naar de camping. Om 17.30 uur duiken we nog even in het campingzwembad om het zout van ons af te spoelen. Voor het eten worden onze beide moeders gebeld en praten we lekker even bij. Vandaag hebben we rijst met curry op het menu en na het eten maken we dit blog op het camping terras met een lekker ijsje.