Geploeter met de route

Vanochtend een wedstrijdje gedaan met onze overburen met de Porsche met caravan wie het eerste ingepakt was. Helaas verloren we dat, maar dat kwam vooral omdat Erik wel vers brood in het dorp had gehaald. Het is ’s ochtends mooi fietsweer. We fietsen nu een andere route als vorig jaar en dat gaat ons lelijk opbreken. Deze route heeft Erik gedownload van een bekende Nederlandse ontwikkelaar van fietsroutes in Europa Paul Benjaminse. Tot aan Sedan, plaats met een mooi kasteel, gaat het goed. Daarna klopt er echt niets meer van. We komen eerst op een pad met stenen wat over gaat in een zandpad met hele diepe gaten. Het wordt nog erger wanneer we tussen hoog gras door moeten en uiteindelijk loopt het dood, terwijl de route op onze GPS gewoon door zou moeten lopen. We moeten dus helemaal terug en op eigen gelegenheid de weg vinden. Tot overmaat van ramp begint het ook nog te regenen. Gelukkig hebben we daar goede jasjes voor dus die gauw aangedaan. Uiteindelijk komen we weer bij de Maas en komen we uit in Mouzon, We willen inkopen doen voor het avondeten, maar de winkel gaat pas om 14.30 uur weer open. Dus hebben we bij de Abdij (we volgen immers een pelgrimsroute) onder de bomen onze lunch genuttigd. Een jonge tuinman van de Abdij kwam langs en vroeg ons iets in het Frans. We begrepen elkaar niet en hij sprak alleen Frans en dat spreken wij nu net niet erg goed. Een drie op de middelbare school is nu nog merkbaar. Pas als hij weg is en na wat gegoogle begrijpen we dat hij ons vroeg of we pelgrims waren. Ja en dan vraag je je toch af wat een ‘ja’ van ons had opgeleverd. Een maaltijd of een warm bed tussen de nonnen van de Abdij? Helaas zulen we het nooit weten.  Inmiddels is de winkel wel open en worden de inkopen gedaan. Vandaag wordt het gemakkelijk: rijst met een blik ratatouille aangevuld met spekjes, knoflook en een ui. Het regent nog steeds heel licht en we besluiten naar Iron te fietsen waar een camping is. We moeten dan wel 10 km langs de hoofdweg en ook nog een stuk klimmen. Er rijden beste veel vrachtwagens, maar we overleven het en komen ongeschonden in Iron aan, waar we allerhartelijks ontvangen worden op een klein kneuterig campinkje. Het is inmiddels bijna droog en al met al hebben we een lekker plekje. We krijgen zelfs een tuinsetje om te zitten. De douche is mooi ouderwets met een trekkoortje. De avond wordt doorgebracht met het maken van dit blog en lekker lezen.