Veel zon, zee, wind (en een dooie zeehond)

Na een goede nachtrust ondanks de hobbelige ondergrond nemen we een stevig ontbijt. We hebben een soort roggebrood wat erg lekker smaakt en vol zaden zit. Dat vult goed! We kijken nog een keer naar het mooie haventje en zetten onze voeten om kwart voor negen op de trappers. Het zonnetje schijnt heerlijk en na zo’n 5 kilometer gaan de fleecejes al uit. We fietsen eerst naar Nakskov waar we bij de Lidl de lunch inslaan en een lekker chocoladekoek kopen. Weet niet hoe het komt, maar de kwaliteit van de vakantie wordt toch ook deels afgemeten aan de smaak en de hoeveelheid van het voedsel. Na het stadje mogen we een poosje strak tegen de straffe wind in fietsen. Hier zijn grote zwermen van kleine vliegjes, waardoor je bijna een mondkapje op zou doen. Ze zitten in je oren en je neus en onze fietsshirts zitten helemaal onder de vliegjes. Vlak voor Lango leggen we het picknick kleed uit en worden de koffiekoeken met koffie weggespoeld. Het landschap doet iets Hollands aan. Lolland is een vlak eiland en dit deel heeft iets weg van een polder. Ook het strand geeft een ‘hollands’ gevoel. We komen nu op een kiezelpad wat 40 km langs de zee naar Rodbyhavn loopt. In Rodbyhavn komt het veer uit Duitsland aan. Dit is een mooi gedeelte want Inmiddels zijn we zo gedraaid dat we de 40 km de wind heerlijk in de rug hebben en lekker in het zonnetje fietsen. Onderweg zien we nog een zeehond op het stand. Helaas is het een dooie, dus dat is weer minder. Een kilometer of 10 voor Rodbyhavn eten we ons broodje op het stand. Ook het Lidl broodje is heerlijk vol pitten en erg smaakvol. Dit heeft wel wat uitleg nodig, maar van vroegere vakanties in Denemarken was ons bijgebleven dat men vooral wit en zoutloos brood had. Na de lunch zijn we in een wip in Rodbyhavn, waar net de enorme veerboot aanmeert. We doen er boodschappen in de plaatselijke ‘Bruggsen’ en zijn daardoor weer volledig voorzien en klaar voor de overnachting. We besluiten nog wat verder te fietsen. Het is nog maar half vier en we hebben nog goede zin. We mogen nu over een voormalige spoorbaan. Een lekker fietspad en ook nog eens beschut. Op een gegeven moment gaat onze route van de spoorbaan af, maar wij vinden het zo lekker gaan dat we gewoon doorfietsen op de spoorbaan. We hebben een ‘shelterplads’ gezien in Hillested en daar fietsen we naar toe. Het blijkt een prachtig ruime plek te zijn, met speeltoestellen, een trampoline, picknickbanken, stoelen en tafels en diverse weber-bbq’s(hadden we dat maar vooraf geweten!). Helaas is de shelter bezet, dus moet we wel onze eigen tent opzetten. Maar het gazon is super, dus dat is geen straf. Een kraan ontbreekt wel, dus op de plaatselijke begraafplaats haalt Erik nog even extra water. (tip: daar is vrijwel altijd een kraan om de bloemen water te geven) Op een van de foto’s zien jullie twee aluminium bekertjes. Die zijn nu weer terug in Denemarken, alwaar mijn ouders die decennia geleden (toen ik nog een lagere school jongetje was) hebben gekocht.  Onverslijtbaar en wij gebruiken ze ook alweer jaren om ons dagelijks wijntje uit te nuttigen. Jullie keken op de foto natuurlijk vooral naar de fles wijn. Om in stijl van de tijd te blijven is dat vandaag een Corona(s) wijn. Van het bekende wijnhuis Torres, dat dan weer wel. Hij smaakt heerlijk bij de door Jannie zelf gefabriceerde nasi maaltijd.