Het goede leven

Na een goede nacht in een heerlijk bed wacht ons een fantastisch ontbijt. Maria en Tom hebben uitgepakt en aan werkelijk niet ontbreekt het ons. Ze staan erop dat we ook een lunchpakket klaarmaken. De eitjes liggen al op ons te wachten. Dan wordt het tijd om afscheid te nemen. Wat zijn we door Maria en Tom fantastisch onthaalt. Wat hebben we ons welkom gevoeld! We hebben Maria en Tom in ons hart gesloten. Wanneer we wegfietsen worden we uitbereid uitgezwaaid. We fietsen nu langs de zuidkant van het Mariagerfjord en Maria heeft ons nog wat goede tips voor de route gegeven. De beloofde zon laat zich nog niet direct zien. In Mariager nemen we afscheid van het fjord en fietsen we landinwaarts. Langzaam komt de zon door de wolken en het wordt steeds blauwer in de lucht.

Jannie en ik zijn het er over eens dat iedere Deen wel een grasmachine moet bezitten, want werkelijk overal is het gras strak gemaaid. Zelfs de bermen zijn meestal een mooi gazon. Daardoor groeien er geen wilde bloemen meer, maar dat lost men dan op door langs de meeste akkers een rand bloemen in te zaaien. In Norre Onschild drinken we koffie. Even later is een brug over het spoor aan vernieuwing toe, want wij kunnen er vanwege werkzaamheden niet langs. Even overwegen we om onze fietsen zo over het dubbelspoor te tillen, maar dat gaat Jannie toch iets te ver en dus fietsen we de aangegeven omleiding. Dat betekent wel dat we een stuk langs de snelweg moeten, maar uiteindelijk komt ook dat goed en kunnen we weer verder over binnen weggetjes. In de woestijn van Denemarken komen we zomaar een dromedaris tegen(foto). In Vammen lunchen we aan de voet van een grafheuvel, midden in het dorp. Denemarken zit vol met overblijfselen uit de tijd van de hunnen. Dan fietsen we verder naar Viborg. De stad ligt mooi aan het meer en de zomerse temperatuur vandaag maakt dat het daar gezellig is. We doen er ook de boodschappen en vullen al onze waterflessen, zodat we klaar zijn om weer eens ‘wild’ te kamperen. Tien kilometer buiten Viborg vinden we een werkelijk geweldige plek. Er is een kampvuurplek en er staan zelfs twee hardhouten stoelen. We instaleren ons en zitten zelfs een poosje onder de bomen in de schaduw. Dat hebben we deze reis nog niet meegemaakt. Na onze borrel wordt er weer een vakantiepasta bereid. Onze kampeerplek ligt op enkele honderden meters van een meer, dus na het eten fietsen we naar het meer en spoelen we het zweet van ons af, zodat we straks lekker opgefrist de slaapzak in kunnen.