Een naar verhaal over Bram

Na een goede nachtrust zitten we om 8.45 weer kant en klaar op de fiets. De campings zijn dun bezaaid de komende kilometers, dus we moeten echt plannen. We willen vandaag tot Montreal fietsen. We fietsen nu bij de hoge bergen weg het gebied van de Kartharen in. De hellingen zijn er nog wel, maar vaak net wat minder steil. Het eerste bijzondere plekje wat we tegen komen is Vals. Het kerkje wat er staat is bijzonder. De ingang van de kerk is via een natuurlijk grot. Vals blijkt al bewoond vanaf de Keltische tijd. Helaas wordt de kerk gerestaureerd, waardoor we niet alles kunnen zien. Wel leuk is het om te zien dat de komst van de mobiele bakker nog een echt sociaal momentje is. Vanaf Vals is het nog zo’n 11 kilometer naar Mirepoix. Het centrum van Mirepoix heeft prachtige overdekte galerijen en vakwerkhuizen. Wij kijken er een tijdje rond, drinken er koffie en halen de noodzakelijke boodschappen. Daarna mogen we de heuvels in. Een mooi smal weggetje, waar je weer geen kip tegen komt. We komen in een volgend dal, waar we zo’n 10 km vrij vlak mogen fietsen. Bovendien hebben we de wind in de rug. Wel wordt het steeds warmer en is de wind droog. Veel vochtverlies dus. In Fanjeaux hebben we er al 58 km op zitten voordat we lunchen. Na de lunch maakt de route nog een mooie bocht en komen we in Bram. Het is moeilijk voor te stellen dat hier in de middeleeuwen zich een van de gruwelijkste gebeurtennissen heeft afgespeeld. Nadat Simon de Montfoord in 1209 zonder veel tegenstand de plaatsen Beziers, Carcassonne en andere vestingen heeft ingenomen, maken de Kartharen van de winterpauze gebruik om verschillende plaatsen terug te veroveren. Als de kruisvaarders in het voorjaar van 1210 weer actief worden staan ze al snel voor de poorten van Bram. Simon wordt een beetje boos als er verzet wordt geboden. En neemt dan ook geen halve maatregelen als Bram eenmaal in zijn handen valt. Hij selecteert 100 burgers, waarvan hij oren, neus en lippen laat afsnijden en ogen laat uitsteken. Van een van hen wordt een oog gespaard. Deze valt de twijfelachtige eer te beurt de stoet te begeleiden naar het 30 km verder op gelegen Cabaret Lastours, een ander hardnekkige verzetshaard. Duidelijk is wat er met die bewoners zal gebeuren als men zich niet snel overgeeft. 

Wij doen in Bram gewoon boodschappen voor ons avondeten. Ook scoren we bij een aardige Belg een rol toiletpapier. Toiletpapier wordt in Frankrijk alleen maar vanaf minimaal 6 rollen verkocht. Die passen niet in onze fietstas. Dus schiet Erik de man aan en vraagt of hij van hem, hij heeft nl een groot verpakking in zijn kar, een rol kan kopen. De man begrijpt ons probleem volkomen en we krijgen de rol kado. (we denken er over deze methode ook met bv de wijn toe te gaan passen). Na Bram fietsen we naar Montreal en we begrijpen nu ook waarom er ‘mont’ staat. Dit plaatsje ligt nl boven op de heuvel, dus wacht ons nog een pittige klim. Gelukkig staat eenmaal boven de camping goed aangegeven. Daar aangekomen zien we een aangeklede feestlocatie (14 juli is nationale feestdag in Frankrijk). De camping kunnen we niet vinden en vandaag is de eerstvolgende camping op 20 km afstand en daar zitten we naar 81 km fietsen niet echt meer op te wachten. Gelukkig bestaat de camping toch. We hadden niet goed gekeken, omdat hij achter de feestlocatie lag. Een echte Franse Municipal. Slechts 21 plaatsen, maar alle noodzakelijke voorzieningen zijn er. Bij het plaatselijk zwembad moet je de administratie afhandelen en we moeten vijf euro betalen. Een nieuw record dus en we verwachten dat deze niet meer gebroken gaat worden . We hebben uitzicht op het feestterrein, waar vanavond livemuziek is en vuurwerk, dus zitten wij eerste rang!