Les Calanches

Wat we vandaag konden verwachten wisten we niet precies. Mooie natuur, maar dat hebben we ook al veel gezien. Wat je op Corsica wel zeker weet is dat je mag klimmen en daar begint onze dag dan ook mee. Direct vanaf de camping mogen we in 11 kilometer 500 meter omhoog. Wat helpt zijn de mooi uitzichten op de baai van Porto. Met een snelheid van 5 tot 7 km per uur trappen we ons naar boven. We doen er uiteindelijk met pauzes wel twee uur over. Dan komen we bij ‘les Callanches’. Dit is Unesco erfgoed en dat betekend dat er onder andere niets verandert mag worden. De weg wordt dan ook gelijk smal, want dit deel mag niet verbreed worden. De rotsen zijn door erosie tot bijzonder vormen uitgesleten en zeer puntig. Ook gaan ze vrijwel loodrecht de zee in. Als we er fietsen loopt er een geit op de weg en op de steile hellingen lopen er nog een paar. Er is een restaurantje met een prachtig terras met uitzicht. Daar drinken we kopje koffie. Om de paar meter stoppen we om te kijken en foto’s te maken. Uiteindelijk houdt het op bij het dorpje Piana. Daar drinken we ons eigen bakje koffie. Dan mogen we het laatste stukje klimmen en vervolgens gaan we afdalen. Ook de afdaling is lekker lang. Vlak voor Cargese mogen we nog weer omhoog en in het dorpje zitten we nog even met een bakje koffie. De bergen zijn na Piana lager en ronder geworden. We fietsen nu laag langs de kust en de rotsen zijn niet meer rood, maar grijs. In Sargone moeten we 2 km landinwaarts voor de camping. Dit is een ‘alles er op en eraan’ resort, met bij de ingang een grote Super U. De middag brengen we door bij het zwembad. Maar de camping nodigt ons niet uit om nog een dag te blijven, dus morgen weer verder.