De heuvels van Toscane in

15 augustus 2019 - Volterra, Italië

Vandaag stond een lange etappe op de rol. 80 km moest er gefietst worden en we moesten nog naar het begin fietsten en wat extra heen en weer onderweg zou uiteindelijk 86 km opleveren. We waren vroeg op. Vandaag is het ‘Maria Hemelvaart’ en dat is een officiële feestdag in Italie. In Pisa zijn de mensen echter alweer druk om Pisa schoon op te leveren voor een nieuwe stroom toeristen. Vuilniswagens rijden af en aan, straatvegers zijn actief. Wij zien zo vroeg in de ochtend wat het met een stad doet al die miljoenen bezoekers. We fietsen langs de rivier de Arno de stad uit. De eerste 30 kilometer zijn nog vlak. Dan gaan we de Apennijnen van Toscane in. We krijgen dan gelijk een paar steile klimmetjes voor ons kiezen. Oh denken we, wordt dat ons lot vandaag. Later worden de klimmetjes wat afgevlakter, maar het gaat behoorlijk op en neer. Het landschap onderscheidt zich doordat het heel ‘hobbelig’ is. Veel hele korte heuvels dicht op elkaar. We fietsen een route van Benjaminse vandaag, die veel fietsroutes heeft gemaakt in Europa. Hij heeft ook vandaag weer iets speciaals voor ons in petto. Op een gegeven moment moeten we rechtdoor, maar dat kan niet volgens ons. Blijkt dat we door een droge rivierbedding moeten en daarna een onverhard pad over moeten. Wanneer dit ook nog eens sterk gaat stijgen, begint Jannie de man te vervloeken. (Bas kent uit eerder vakanties de Benjaminse momentjes) Gelukkig komen we ook nu weer boven en laten we het onverharde deel achter ons. De laatste klim is voor Volterra. Dat plaatsje ligt op 500 meter hoogte en we mogen er naartoe. Nooit lekker zo’n lange klim aan het eind van de dag wanneer het ook nog 30 graden is. Maar voordat jullie medelijden me ons krijgen, ook deze klus werd uiteindelijk geklaard en we kiezen er zelf voor. Op de camping worden we uiterst hartelijk ontvangen. We zoeken een mooi ruim plaatsje uit in de schaduw en zetten vermoeid maar voldaan de tent op.  De douche hebben we dan wel verdient en die is super lekker. Harde staal, geen drukknop en zelf de temperatuur regelen! ’s Avonds gaan we in een restaurant eten vlak bij de camping. We denken dat we de enige buitenlanders waren. Verder zitten er alleen maar lokale mensen die elkaar allemaal kennen. We eten een heerlijk pizza en een lekker wijntje erbij. We sluiten af met een cappuccino. Wat zullen wij lekker slapen na zo’n vermoeiende dag.

Foto’s

1 Reactie

  1. Mark Koudijs:
    15 augustus 2019
    “Harde straal, geen drukknop en zelf de temperatuur regelen!” Wat kan dat als een traktatie voelen hè! Haha!

    Pizza’s zien er erg goed uit👌🏻